“အိမ္ထဲမွာ ေျမြ ၀င္ေနတယ္” (ကိုညိဳ- ေအာ္စလို) ယေန႔ထုတ္ တူေမာရိုး သတင္းဂ်ာနယ္မွ..

ဒီေန႔ ၂၅ ေဖဖ၀ါရီလမွာ အသစ္ထြက္လာတဲ့ အတဲြ(၁) အမွတ္(၁) တူေမာရိုး သတင္းဂ်ာနယ္ပါေဆာင္းပါးေလးပါ..။အယုဒၵၵယ၊ ဘံုေဘနဲ႔ ေဂၚဒရာ အဓိကရုဏ္းသင္ခန္းစာ
အခ်ိန္-၁၉၉၂၊ ဒီဇင္ဘာလ ၆ရက္ ညေန။
ေနရာ-အိႏိၵယနိုင္ငံ၊ အူတာပရာဒါခ်္ျပည္နယ္၊ဖိုင္ဇာဘတ္ျမိဳ႔နယ္၊ အယုဒၵယျမိဳ႔ ။
ေထာင္နဲ႔ခ်ီတဲ့လူထုၾကီးဟာ မြတ္စလင္ဆန္႔က်င္ေရး
ေၾကြးေၾကာ္သံေတြ ဟစ္ေအာ္ျပီးေအဒီ-၁၆ရာစု(၁၅၂၈ ခုနွစ္) မဂိုအင္ပါယာေခတ္ကတည္းက ခိုင္ခိုင္ခန္႔ခန္႔တည္ေဆာက္ထားတဲ့ ဘာဘရီဗလီေက်ာင္းေတာ္ရာ၀င္းၾကီးကို ၀န္းရံထားတယ္။ တုတ္၊ ဓါးနဲ႔ ေပါက္ခ်ြန္း၊ ပုဆိန္၊ ရဲဒင္းကိုယ္စီကိုင္ထားတဲ့ဟိႏၵဴအစြန္းေရာက္ အဖ႔ဲြေတြက ဗလီၾကီးနဲ႔ အုတ္နံရံေတြကို စိတ္ရိွလက္ရိွထုေထာင္း
ျဖိဳဖ်က္ေနၾကတယ္။အယုဒၵယမွာေနထိုင္တဲ့ မြတ္စလင္ေတြကလည္း ရရာလက္နက္ကိုင္ဆဲြျပီး ဟိႏၵဴ အစြန္းေရာက္ေတြကိုတန္ျပန္တိုက္ခိုက္ ပါတယ္။ တရံတခါတုန္းက ရာမမင္းဆက္အုပ္စိုးခဲ့ရာ အယုဒၵယျမိဳ႔ ရာမရဏ တိုင္းဌာနီမွာ အမုန္းတရားေတြနဲ႔ ဘာသာေရးပဋိပကၡ မီးၾကီးအရိွန္တညီးညီးနဲ႔ေတာက္ေလာင္ေနပါတယ္။

ဟိႏၵဴမ်ိဳးႏြယ္ေတြအထြတ္အျမတ္ထားရာ ရာမရဏ ဘုမၼိ (Ram Janmabhoomi ) ဟိႏၵဴ ဘုရားေက်ာင္းအေဆာက္အဦးေနရာကို မဂိုအင္ပါယာေခတ္ နွစ္ေပါင္း၅၀၀ နီးပါး မြတ္စလင္ေတြက အပိုင္စီး ခဲ့တာကို သူပိုင္ကိုယ္ပိုင္အျငင္းပြားရာက ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ အယုဓၵယ အေရးေတာ္ပံုမွာ လူေပါင္း ၂၀၀၀ေက်ာ္ ေသဆံုးျပီး ရာနဲ႔ခ်ီဒဏ္ရာ အနာတရေတြနဲ႔ အဆံုးသပ္ခဲ့ရတယ္။

အယုဒၵယအေရးအခင္းၾကီးဟာ အိႏိၵယနိုင္ငံရဲ႔စီးပြားအခ်က္အခ်ာ က်ရာ ဘံုေဘျမိဳ႕(မြန္ဘိုင္းျမိဳ႔)ကို ကူးဆက္ခဲ့သလို နွစ္သစ္ကူးလ ၁၉၉၃ ဇန္န၀ါရီအထိ တုတ္တပ်က္၊ဓါးတပ်က္ ဘာသာေရးပဋိပကၡမီးေၾကာင့္
လူေပါင္း ၉၀၀ ၀န္းက်င္ေသဆံုးခဲ့ပါတယ္။

အာဏာရ ကြန္ဂရက္ပါတီကလည္း အဓိကရုဏ္းၾကီးကိုအခ်ိန္မွီ မထိမ္းသိမ္းနိုင္ခဲ့ပါဘူး။အတိုက္အခံ လက္ယာစြန္း ဟိႏၵဴ နိုင္ငံေရးပါတီၾကီးျဖစ္တဲ့ BJP ( Bharatiya JanataParty) ၾကီးကလည္း RSS (Rashtriya Swayamsevak Sangh)လို႔ေခၚတဲ့ ဟိႏၵဴအမ်ိဳးသား အစြန္းေရာက္၀ါဒီေတြအသံုးခ်ျပီးနိုင္ငံေရးအာဏာလုဘို႔ ေနာက္ကြယ္က အားေပးစီမံခဲ့တယ္လို႔ ေ၀ဖန္မႈေတြရိွခဲ့ပါတယ္။

အဆိုပါ ဘာသာေရးအက်ိတ္အခဲဟာ ေနာင္ ၁၀နွစ္အၾကာ (၂၀၀၂ေဖဖ၀ါရီ ၂၃)မွာ အိႏိၵယ အေနာက္ပိုင္း ဂူဂ်ာရတ္ျပည္နယ္ က ေဂၚဒရာဆိုတဲ့မီးရထားလမ္းေဘးျမိဳ႔ငယ္ေလးမွာထပ္မံေပါက္ကဲြျပန္တယ္။ အယုဓၵယ ျမိဳ႔ကေန ဘုရားဖူးရင္းျပန္လာတဲ့ဟိႏၵဴခရီးသြားေတြ မြတ္စလင္ အမ်ားစုေနထိုင္ရာ ေဂၚဒရာဘူတာအေရာက္ သူတို႔စီးနင္းလိုက္ပါတဲ့ မီးရထားေပၚ ေစ်းတက္ေရာင္းတဲ့ လူငယ္တဦးကို ေနာက္ေျပာင္ရာက အစျပဳျပီး ပဋိပကၡျဖစ္ခဲ့တာပါ။ေဂၚဒရာနယ္သားေတြက ဟိႏၵဴေတြစီးလာတဲ့ မီးရထားတတဲြလံုးကို မီးရိႈ႕လိုက္လို႔ လူ၁၀၀ေက်ာ္မီးေလာင္ေသဆံုး သြားပါတယ္။

ကံမေကာင္းအေၾကာင္းမလွစြာပဲက်ေနာ္တို႔ အိမ္နီးခ်င္းနိုူင္ငံလို ရုပ္ဆိုးလြန္းတဲ့ျဖစ္ရပ္တခု မနွစ္က မတ္လအတြင္းျမန္မာျပည္အလယ္ပိုင္း စီးပြားအခ်က္အျခာက်ရာ မိထၳီလာျမိဳ႔မွာမေမ်ာ္လင့္ပဲ ျဖစ္ခဲ့တယ္။ဒါ့အျပင္ ပဲခူးတိုင္းနဲ႔လားရိႈးအထိပ်ံံ့နွံ့ခဲ့လို႔ ျငိမ္းခ်မ္းေရးကိုလိုလားျပီး လူမ်ိဳးျခား ဘာသာျခားေတြနဲ႔နွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ပဋိပကၡမရိွ အတူယွဥ္တဲြေနထိုင္ ခဲ့တဲ့ ျမန္မာျပည္သူေတြ စိတ္နွလံုးမသက္မသာခံစားၾကရပါတယ္။


နိုင္ငံေရးျခြတ္ျခံဳက်မႈ

အစိုးရတရပ္ရပ္ျဖစ္ေစ၊နိုင္ငံေရးပါတီတခုခုကျဖစ္ေစ မိမိတို႔ဦးေဆာင္တဲ့ နိုင္ငံေရးကို အမ်ားျပည္သူက လက္မခံ၊ မယံုၾကည္၊မလိုက္ပါလို႔ နိုင္ငံေရး ျခြတ္ျခံဳက်တဲ့အခါ၊ ေအာက္လမ္းနည္း၊လူပိန္္းၾကိဳက္ လူမ်ိဳးေရး နိုင္ငံေရးပဋိပကၡေတြ ဖန္တီးတတ္ပါတယ္။ ဒီကေန႔ျမန္မာျပည္ကဘာသာေရး၊ လူမ်ိဳးေရး အေပၚ အေျခခံတဲ့ ပဋိပကၡေတြဟာ ယခင္စစ္အစိုးရ စီမံကိန္းညံ့ဖ်င္းမႈ အက်ိဳးဆက္သာ
ျဖစ္တယ္။ရခိုင္ျပည္နယ္ထဲ တဖက္နိုင္ငံက တရားမ၀င္ခိုး၀င္လာမႈေတြကို အဂတိလိုက္စား မထိမ္းခ်ဳပ္ေတြကအစျပဳျပီးေပၚလာတာပါ။ လက္ရိွအာဏာရအစိုးရရဲ႔ ရွင္းလင္းျပတ္သားမႈမရိွတဲ့ မူ၀ါဒနဲ႔ ညံ့ဖ်င္းတဲ့ ကိုင္တြယ္စီမံမႈ၊ဌာေနရခိုင္အမ်ိဳးသားေတြရဲ႔ အစြန္းေရာက္ အမ်ိဳးသားစိတ္ဓာတ္ နဲ႔ ရိုဟင္ဂ်ာအမည္ခံ မြတ္စလင္ေတြရဲ႔ပံုၾကီးခ်ဲ႔မႈေတြ ဟာ တိုင္းျပည္ရဲ႔ဂုဏ္သိကၡာကိုညိႈဳးငယ္ေစခဲ့တယ္။ ဗုဒသာသနာအေပၚ အထင္အျမင္လဲႊမွာမႈေတြျဖစ္ေစတယ္၊ျငိမ္းခ်မ္းေရးကို ခ်စ္တဲ့ျပည္သူ တရပ္လံုးကို စိတ္အေနွာက္အယွက္ျဖစ္ေစခဲ့တယ္။


တဖက္ကလည္း ယခင္အာဏာရွင္စရိုက္လကၡဏာပါ။ အစိုးရလူေဟာင္းေတြ၊ စနစ္အေျပာင္းအလဲကို မလိုလားသူ၊ မိမိတို႔ရိွျမဲ စည္းစိမ္၊ ၾသဇာအာဏာမပ်က္ ပိုေနျမဲ က်ားေနျမဲေနလိုသူေတြရဲ႔
ေနာက္ကြယ္က အားေပးေျမွာက္ပင့္မႈ ေတြလို႔ ျပည္သူအမ်ားက ယံုၾကည္ေနပါတယ္။ သမတဦးသိန္းစိန္ရဲ႔သက္တမ္း၃နွစ္အတြင္း မေျပာင္းမလဲ၊ ပိုမိုဆိုးရြားေစတဲ့ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရးနဲ႔ အတိုက္အခံ နိုင္ငံေရးအင္အားစုေတြအေပၚ ေနရာမေပး၊ လမ္းမဖြင့္လိုတဲ့ အေၾကာင္း ဓာတ္ခံေတြက ျမန္မာ့နိုင္ငံေရးျဖစ္စဥ္တိုးတက္မႈေတြကိုပိတ္ဆို႔လာပါတယ္။ အသစ္ေျပာင္းျပီး၊ ေခတ္ေကာင္းေတာ့မယ္ဆိုတဲ့ျပည္သူေတြရဲ႔ ေမ်ာ္လင့္ခ်က္ကိုလူေဟာင္း၊ စိတ္ဓာတ္ေဟာင္း၊ အေတြးအေခၚေဟာင္းေတြက ဟန္႔တားေနပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ၂၀၁၁-၁၂နဲ႔ ၂၀၁၃ တေလွ်ာက္လံုး အစိုးရအေပၚ ေမ်ာ္လင့္ခ်က္ နဲ႔ အားေပးခဲ့တဲ့ ျပည္သူေတြ ေျခကုန္ လက္ပမ္းက်ျပီးအယံုအၾကည္ပ်က္လာပါတယ္။ ျပည္သူအမ်ားစုေထာက္ခံမႈမရတဲ့အထိ နိုင္ငံေရးဟာ ျခြတ္ျခံဳက်လာပါတယ္။ မ်ားမၾကာမီဲ အစြန္းေရာက္ အမ်ိဳးသားေရး၊ ဘာသာေရး၊ လူမ်ိဳးေရးမီး အရိွန္ေတာက္ လာ ပါေတာ့တယ္။


အစြန္းေရာက္ အမ်ိဳးသားေရးသမားေတြ

တိုင္းျပည္ရဲ႔ နိုင္ငံေရးျခြတ္ျခံဳက်ျပီဆိုရင္ အစြန္းေရာက္အမ်ိဳးသားေရးနဲ႔ အစြန္းေရာက္ဘာသာေရး လူမ်ိဳးေရး ေတြ ေခါင္းေထာင္လာပါတယ္။ ၁၉၈၈အေရးေတာ္ပံုမတိုင္မီ ဦးေန၀င္းဦးေဆာင္တဲ့ မဆလပါတီကို လူထုကမယံုၾကည္ေတာ့တဲ့အခါ ျပည္၊ ေရႊေတာင္၊ ပဲခူး၊ ေတာင္ၾကီး နယ္ေတြမွာဗုဒဘာသာနဲ႔မြတ္စလင္အဓိကရုဏ္းေတြေပၚလာတဲ့ သာဓကေတြရိွခဲ့တယ္။ အမ်ိဳးသားေရး၊ ဘာသာေရး၊လူမ်ိဳးေရးဆိုတာ ထိလြယ္ ရွလြယ္ျပီး အေျခခံလူတန္းစားေတြကို္လြယ္ကူစြာ စည္းရံုးနိုင္တာမို႔မသိလိုက္ မသိဖာသာနဲ႔ အမွားက်ဴးလြန္တတ္တယ္။ အဂၤလိပ္စာေရးဆရာၾကီး ေဂ်ာ့ခ်္အို၀ဲလ္က အမ်ိဳးသားေရး အစြန္းေရာက္၀ါဒဟာျငိမ္းခ်မ္းေရးရဲ႔ ရန္သူျဖစ္တယ္လို႔ေျပာခဲ့သလို မိမိလူမ်ိဳး၊ မိမိဘာသာတခုတည္းကြက္ၾကည့္တဲ့အခါဒီမိုကေရစီနဲ႔ ဆန္႔က်င္တဲ့ မင္းမဲ့စရိုက္၊ အၾကမ္းဖက္စိတ္ဓာတ္ေတြေပၚထြန္းလာပါတယ္။ အစြန္းေရာက္အမ်ိဳးသားစိတ္နဲ႔မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ဓာတ္ တို႔ဟာ ျခားနားကဲြျပား ပါတယ္။ ဟစ္တလာဟာ ဂ်ာမန္လူမ်ိဳးအမ်ားစုရဲ႔ ႏြမ္းပါးမႈကိုျမင္တဲ့အခါ ဂ်ဴးလူမ်ိဳးေတြရဲ႔ၾကြယ္၀မႈကို မရႈစိမ့္ျဖစ္လာပါတယ္။ ဂုဏ္သိကၡာရိွျပီး တရားမွ်တတဲ့နည္းလမ္းေတြနဲ႔ မစည္းရံုးပဲ ဂ်ာမဏီေသြး သန္႔စင္ေရး ဆိုတဲ့အေတြးအေခၚကိုသြပ္္သြင္းျပီးဂ်ဴးသန္းေပါင္းမ်ားစြာကို သုတ္သင္ခဲ့လို႔ ဒီကေန႔ဂ်ာမန္မ်ိဳးဆက္ေတြအထိ မိမိတို႔ သမိုင္းရဲ႔ခါးသီးမႈအေပၚေျဖသိမ့္တဲ့ လႈပ္ရွားမႈေတြ လုပ္ေနရပါတယ္။


အစြန္းထြက္အမ်ိဳးသားေရးစိတ္ဓာတ္ဟာ မိမိလူမ်ိဳးမွမိမိ၊ မိမိတိုင္းျပည္မွ မိမိဆိုတဲ့ တျခားလူမ်ိဳးနဲ႔ တိုင္းျပည္အေပၚအထင္အျမင္ေသးတဲ့ က်ဲြေျခရာခြက္ထဲက ဖားငယ္အေတြးမ်ိဳးနဲ႔တူပါတယ္။ တန္ျပန္အက်ိဳးရလဒ္က ကမၻာၾကီးရဲ႔ အထင္အျမင္ေသးမႈ၊နွိမ့္ခ်တဲ့ ဆက္ဆံမႈကိုရင္ဆိုင္ရတာပါ။ တကယ့္တိုင္းခ်စ္ျပည္ခ်စ္၊ မ်ိဳးခ်စ္ စိတ္ဓာတ္(Patriotism) ဆိုတာ မိမိရဲ႔ ေကာင္းေသာစိတ္ေစတနာနဲ႔ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာအေပၚအေျခခံျပီး မိမိတိုင္းျပည္နဲ႔ျပည္သူေတြအားလံုးကို မွ်မွ်တတၾကီးပြားေစလိုစိတ္၊ တျခားတိုင္းျပည္ေတြလို ၾကီးပြားတိုးတက္ လိုစိတ္၊ရြက္ေဆာင္လိုစိတ္သာျဖစ္တယ္။ မ်က္ကန္းမ်ိဳးခ်စ္စိတ္လိုမဟုတ္ဘဲ အယုတ္ အလတ္ အျမတ္မေရြး လူမ်ိဳးတိုင္း ဘာသာတိုင္း နိုင္ငံသားတိုင္း အေပၚ ခဲြျခားမႈမရိွ၊ တန္ဘိုးထား
ေလးစားျပီး၊မွ်မွ်တတ စိတ္ထားတတ္မႈအေပၚ အေျခခံတဲ့စိတ္ သာျဖစ္တယ္။တနည္းေျပာရရင္ အစြန္းေရာက္ အမ်ိဳးသားေရးစိတ္ဓာတ္က တက္ၾကြတဲ့မာန္မာနမင္းမူျပီး အသာစီးရမႈ ကိုဦးတည္ပါတယ္။ မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ဓာတ္ကေတာ့ တရားမွ်တမႈနဲ႔တန္းတူရည္တူစိတ္ဓာတ္အေပၚ အေျခခံတဲ့ ျငိမ္းခ်မ္းေရးကို လိုလားတဲ့စိတ္ျဖစ္တယ္။


ခဲြျခားဆက္ဆံမႈနဲ႔ အစြန္းေရာက္ဘာသာေရး

ဗုဒၶဟာ သူ႔ေခတ္က အရိွန္ၾကီးတဲ့ ဇာတ္ခဲြျခားမႈစနစ္နဲ႔ အစြန္းေရာက္ ၀ါဒကိုဖယ္ရွားခဲ့သူျဖစ္တယ္။ မင္းမ်ိဳးမင္းႏြယ္ သာကီ၀င္ဇာတ္ျမင့္ ဘ၀ကေန မ်ိဳးႏြယ္စဲြ၊ ဘာသာစဲြ၊ လူသားခ်င္းအတူတူ အယုတ္အလတ္ အျမတ္မခဲြဘဲ ေလာကသံသရာ၀ဋ္ဆင္းရဲမႈရဲ႔ လြတ္ေျမာက္ရာလမ္း ကို ေဟာေဆာင္ လမ္းညႊန္ခဲ့တယ္။ဒါေပမယ့္ ဒီကေန႔ ေထရ၀ါဒ ဗုဒဘာသာ၀င္ပါလို႔ အမည္ခံေနတဲ့ ရဟန္းပုဂိုလ္၊ လူပုဂိုလ္အခ်ိဳ႔ဟာ အယူလဲြေတြ၀င္ျပီး ခဲြျခားဆက္ဆံမႈေတြျပဳေနတယ္။ ဘုရားေဟာ တရားေတာ္အတိုင္းမက်င့္ဘဲ လူအခ်င္းခ်င္းမုန္းမာန္ပြားမႈေတြ၊ ခဲြျခားဆက္ဆံမႈေတြ၊ ေမာက္မာခက္ထန္မႈေတြ ျပဳေနၾကတာဟာ ျမန္မာျပည္ဗုဒသာသနာအတြက္ သာမက တျခားတိုင္းျပည္နဲ႔ဘာသာျခားေတြ ၾကားမွာပါ ဂုဏ္က်က္သေရေသးနႈတ္ေစျပီး ရွက္ဖြယ္ျဖစ္ေစပါတယ္။ ဘယ္ဘာသာမွ လူအခ်င္းခ်င္းခဲြျခားဆက္ဆံဘို႔၊ နွိပ္စက္အနိုင္က်င့္ဘို႔ မညႊန္ျပခဲ့ဘူး။ သိကၡာသမာဓိနဲ႔အညီ က်င့္ၾကံေနထိုင္တဲ့ရဟန္းအမ်ားစု ကေတာ့ ေနာက္ကြယ္က ေျမွာက္ထိုးပင့္ေကာ္ေပးမႈေတြလို႔ ျမင္ၾကတယ္။ အတိုက္အခံဒီမိုကေရစီအဖဲြ႔အစည္းေတြေခါင္းေဆာင္ေတြကပဲ အမ်ိဳးသားေရးအျမင္မရိွဘဲ လူ႔အခြင့္အေရးအေၾကာင္းျပျပီး ဘာသာျခားေတြကိုအခြင့္အေရးေပးေနသေယာင္ ၀ါဒျဖန္႔ေနပါတယ္။ ယခင္စစ္အစိုးရစိတ္ၾကိဳက္ အက်ိဳးစီးပြားကို ပံုေဖာ္ထားတဲ့ ၂၀၀၈ ဖဲြ႔စည္းပံုကိုျပည္သူအမ်ားက မလိုလားတာကို အေၾကာင္းျပဳျပီး အစြန္းေရာက္ အမ်ိဳးသားေရးစိတ္နဲ႔ ဘာသာေရးမိႈင္းတိုက္လာပါတယ္။

တကယ္ေတာ့ အာဏာရွင္အစိုးရေခတ္ေတြကေရာ၊ အရပ္သား ယူနီေဖာင္းခ်ြတ္လက္ရိွအစိုးရဟာထူးထူးျခားျခားဘာမွမကြာသလိုစစ္တပ္ကို ေက်ာရိုးျပဳထားတဲ့ အစိုးရအဖဲြ႔ျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာျပည္မွာ အားေကာင္းေမာင္းသန္ျဖစ္ျပီး၊စနစ္တက် အဆင့္ဆင့္အမိန္႔ၾသဇာနဲ႔ တည္ေဆာက္ထားတဲ့ အဖဲြ႔အစည္း ဆိုလို႔ စစ္တပ္နဲ႔ သံဃာ့ အဖဲြ႔အစည္းပဲရိွပါတယ္။ ၁၉၈၈နဲ႔ ၂၀၀၇ ကာလေတြက သံဃာေတာ္နဲ႔
ျပည္သူေတြရဲ႔အားကို အာဏာရအစိုးရက စိုးရိမ္မႈရိွပါတယ္။ ဦးေန၀င္းလက္ထက္ကတည္းက နိုင္ငံေရးအရ သံဃာ့အဖဲြ႔အစည္းကို ၾကိဳးကိုင္နိုင္ေအာင္ ဆရာေတာ္ၾကီးတခ်ိဳ႔ကိုအသံုးခ်ျပီး သံဃာထုတရပ္လံုးရဲ႔ ဆႏၵမပါတဲ့ သံဃာ့မဟာနာယက အဖဲြ႔ကို ဖဲြ႔စည္းျပီး ထိမ္းခ်ဳပ္ခဲ့ပါတယ္။သံဃာ့မဟာနာယက အဖဲြ႔ကို အသံုးခဲ့ရာမွာ.. ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႈးၾကီးေစာေမာင္ေခတ္ကလည္း မႏၱေလးသံဃာေတာ္ထုရဲ႔ ကံေဆာင္သပိတ္ကိုတုန္လႈတ္ျပီး ဓမၼစက္ကို အာဏာစက္နဲ႔ျဖိဳခြင္းမယ္လို႔ အမိန္႔ထုတ္ျပီးသံဃာ့ဥေသွ်ာင္ေတြကို ဖမ္းဆီးလူ၀တ္လဲ အက်ဥ္းခ်ခဲ့ပါတယ္။

၂၀၀၇ ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးကိုလည္းဗိုလ္ခ်ဳပ္မႈးၾကီးသန္းေရႊအစိုးရကတုန္လႈတ္ခဲ့ျပီး နိုင္ငံတကာ ျပည္သူေတြ ေမတၱာရပ္ တားျမစ္တဲ့ၾကားက ရက္ရက္စက္စက္ျဖိဳခဲြခဲ့ပါတယ္။ ရဟန္းအမ်ားကို လူ၀တ္လဲ၊ ေထာင္ခ်၊ တခ်ိဳ႔ ရဲဘက္အက်ဥ္းစခန္းပို႔ခဲ့သလိုရဟန္းအမ်ားအျပား ျပည္ပ တိုင္းနိုင္ငံအသီးသီး ထြက္ခါြခဲ့ရပါတယ္။

ျမန္မာနိုင္ငံမွာဗုဒၵသာသနာကို ပုဂံေခတ္ ၁၁ရာစု ကတည္းက ေရာက္လာ ခဲ့ေပမယ့္ ပေဒသရာဇ္ေခတ္ ပုဂံ၊ ပင္းယ၊ အင္း၀၊ကုန္းေဘာင္ေခတ္ အဆက္ဆက္နဲ႔ လြတ္လပ္ေရးရျပီးကာလမွာပါ ေတာင္ေပၚေျမျပန္႔မက်န္ သာသနာျပဳမက်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔မလုပ္ခဲ့ပါ။ အနွစ္၅၀ေက်ာ္ အာဏာရွင္ေခတ္တေလွ်ာက္လံုးမွာလည္းဗုဒသာသနာက်ယ္ျပန္႔ေစဘို႔ စာတတ္ေပတတ္ရဟန္းေတြနဲ႔ ျပည္ပသာသနာျပဳမႈ ေတြ ေအာင္ျမင္ေအာင္မလုပ္နိုင္ခဲ့ပါ။အိႏၵိယနိုင္ငံဗုဒဂါယာအပါအ၀င္သံေ၀ဇနိယ ငါးဌာန မွာလည္း ေထရ၀ါဒသာသနာက်ယ္ျပန္႔ဖို႔ အားေပးေဆာင္ရြက္နိုင္မႈ လည္းမရိွခဲ့ပါ။ ေထရ၀ါဒ ဗုဒဘာသာေတြလို႔ ျပည္တြင္းထဲသာ၀င့္ၾကြားေနျပီး
ျမန္မာအစိုးရအဆက္ဆက္ဟာတိဘက္လူမ်ိဳးေတြနဲ႔ ဘုန္းေတာ္ၾကီး ဒလိုင္လားမားတို႔ရဲ႔ မဟာယာန ဗုဒသာသနာထက္ ေက်ာ္လြန္တဲ့ သာသနာျပန္႔ပြားမႈႈကို ထိေရာက္ေအာင္မစြမ္းေဆာင္ခဲ့ပါဘူး။ စစ္မွန္တဲ့ ဗုဒသာသနာျပန္႔ပြားမႈ၊သာသနာျပဳမႈထက္ သာသနာအေပၚ မွီျပီး နိုင္ငံေရးအျမတ္ထုတ္မႈသာ လုပ္ခဲ့တာကို အာရွနိုင္ငံေတြကေထရ၀ါဒ ဗုဒၵဘာသာနိုင္ငံေတြနဲ႔ နိုင္းယွဥ္ၾကည့္ရင္ သိသာပါတယ္။

စိုးရိမ္စရာတခုက ဒီကေန႔ အသြင္ကူးေျပာင္းစ နိုင္ငံေရးအေျခအေနကို အေၾကာင္းျပဳျပီး မြတ္စလင္ေတြ ေဟာေျပာပဲြစင္ေတြေပၚမတက္ရ၊ မြတ္စလင္စားေသာက္ဆိုင္မစားေသာက္ရ၊မြတ္စလင္စီးပြားေရး အားမေပးၾကနဲ႔လို႔ လိႈ႕ေဆာ္ေနရာကေန ေနာက္တခ်ိန္ ခရစ္ယာန္ ဘာသာ၀င္ေတြအေပၚေရာဒီလိုလုပ္ရပ္မ်ိဳးေတြမလုပ္နိုင္ဘူးလို႔ တပ္အပ္ေသခ်ာေျပာနိုင္ပါ့မလား။ အမွန္ေတာ့ ဒီကေန႔တိုင္းျပည္မွာ
ျဖစ္ေနတဲ့ လူမ်ိဳးေရး၊ ဘာသာေရးခဲြျခားဆက္ဆံမႈေတြဟာ တိုင္းရင္းသား လူမ်ိဳးႏြယ္စုေတြနဲ႔ သူတို႔ကိုးကြယ္ယံုၾကည္မႈေတြကိုပါျခိ္မ္းေျခာက္ေနတယ္ ဆိုတာလည္း သတိမႈသင့္ပါတယ္။

ဘုရားမသိ၊ သီလမရိွက အၾကံအစည္အထမေျမာက္

သီလသမာဓိရိွသူေတြဟာဘုန္းတန္ခိုးၾသဇာရိွျပီး အမ်ားရဲ႔ခ်စ္ခင္
ေလးစားမႈကိုခံရတတ္ပါတယ္။ သူတို႕လက္နဲ႔ထိတို႔ဆုေတာင္းေမတၱာပို႔ရံုနဲ႔ေရာဂါေ၀ဒနာသက္သာေပ်ာက္ကင္းၾကတာကိုလည္း ကိုယ္တိုင္ေတြ႔ၾကံဳျမင္ဖူးပါတယ္။ က်ေနာ္တို႕နိုင္ငံမွာလူတိုင္း က်င့္၀တ္တရားအျဖစ္လက္ကိုင္ထားရမဲ့ ၅ပါးသီလလို အေျခခံတရားကိုေတာင္ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းသြားျပီးမွသီလယူ ဥပုဒ္ေစာင့္ရတဲ့ဘ၀ေရာက္ေနပါတယ္။ အေနာက္နိုင္ငံေတြနဲ႔ ဥေရာပတိုက္မွာ ငါးပါးသီလကိုခေလးဘ၀ ေန႔ကေလးထိမ္းေက်ာင္း ကတည္းက ဆံုးမျပီး ေစာင့္ထိမ္းရမဲ့ ဥပေဒသအျဖစ္ျပဌာန္းထားတာ
ျဖစ္ပါတယ္။ေနာ္ေ၀းနိုင္ငံက ခေလးေတြဟာ မလိမ္မညာတတ္ဘဲ ၀န္ခံတတ္ပါတယ္။ လူငယ္ေတြဟာ ဘုရားေက်ာင္းမတက္ေပမယ့္တရားရိွ၊ တရားသိၾကပါတယ္။ အုပ္ခ်ဳပ္သူေတြဟာ ကိုယ္က်င့္သီလလံုၾကတယ္။ အေျခခံက်င့္၀တ္ျဖစ္တဲ့သီလ ငါးပါးကို ေဖာက္ဖ်က္တာမ်ိဳးၾကားရခဲပါတယ္။

ျမန္မာ ပေဒသရာဇ္ေခတ္ ရွင္ဘုရင္ေတြ လည္း အနိမ့္ဆံုးအဆင့္ ၅ပါးသီလကေန ၉ပါးသီလအထိေစာင့္ထိမ္းတတ္ေၾကာင္းလည္း မွတ္သားဖူးပါတယ္။ သီလ၊သမာဓိရိွသူစစ္သူၾကီးေတြမွ ရန္သူကို
ေအာင္နိုင္သလို၊ ျဗဟၼာ၊နတ္ေဒ၀ါ သူေတာ္ေကာင္းေတြ ေကာင္းခ်ည္းေပး၊ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္တယ္လို႔ အယူအစဲြရိွတာေၾကာင့္ သီလ သမာဓိရိွသူဗိုလ္မင္းေတြရဲ႔ ေနာက္ေတာ္သာရဲမက္၊ေနာက္လိုက္ ဗိုလ္ပါေတြက လိုက္တတ္ေၾကာင္းမွတ္သားဖူးပါတယ္။

ဒီကေန႔ တိုင္းျပည္ကို အုပ္ခ်ဳပ္ေနသူေတြသာမက ဒီမိုကေရစီအေရး က်ိဳးပမ္း ရြက္ေဆာင္ေနတဲ့ အဖဲြ႔အစည္းေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ သူတို႔ရဲ႔ ေနာက္လိုက္ေနာက္ပါေတြကေရာ ဘယ္ေလာက္မ်ား
ကိုယ္က်င့္ သိကၡာေတြ တည္ၾကည္ျပီးသီလလံုၾကပါသလဲ ဆိုတာ ဆန္းစစ္ၾကည့္ဖို႔လိုပါတယ္။ သီလမျမဲသူေတြရဲ႔ အုပ္ခ်ဳပ္မႈ၊ ဥပေဒျပဳမႈ ၊ျငိမ္းခ်မ္းေရးတည္ေဆာက္မႈ၊ လူ႔အခြင့္အေရးပညာေပးမႈေတြက ဘယ္ေလာက္မ်ားတိုးတက္ေအာင္ျမင္နိုင္မလဲဆိုတာ စဥ္းစားစရာေတြပါ။ တိုက္ခိုက္အနိုင္ယူ၊ ခိုး၀ွက္ မတရားစီးပြားရွာ သူေတြရဲ႔ အုပ္ခ်ဳပ္မႈဟာ တည္ျငိမ္ျပီး ေအာင္ျမင္နိုင္ပါ့မလား၊ ေသရည္ေသရက္ကို နွစ္သက္ျပီး သူမ်ားသားမယားျပစ္မွားသူေတြကျငိမ္းခ်မ္းေရးေဖာ္ေဆာင္တဲ့အလုပ္ကိုထိေရာက္ေအာင္လုပ္နိုင္မလား ဆိုတာျပန္လည္သံုးသပ္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။

ဒီကေန႔ျမန္မာ့နိုင္ငံေရး ေလာကမွာ စိတ္ေစတနာသန္႔သန္႔နဲ႔ အနစ္နာခံ လုပ္ေနသူေတြရိွသလိုကိုယ္ထက္သာမနာလိုမႈ၊ ေနရာမေပးလိုမႈ၊ မိမိေနရာျမဲေရး၊ ရာထူးရေရး၊ ဥစၥာစုေဆာင္းေရး၊ လူသိရွင္ၾကားနဲ႔ နာမည္ၾကီးျပီး ၾသဇာရိွေရး စတဲ့အရာရာအေၾကာင္းေၾကာင္းနဲ႔ ေလာဘ၊
ေမာဟ၊ အတၱေတြ ရိွေနရင္မိမိကိုယ္တိုင္မျငိမ္းခ်မ္းရံုမက မိမိအၾကံအစည္ လည္း အထေျမာက္မွာ မဟုတ္ပါ။ သမာဓိပ်က္ျပီးၾသဇာမရိွလို႔ ေရရွည္မွာ ေအာင္ျမင္မႈရိွေအာင္ထိမ္းနိုင္ဖို႔လည္းမလြယ္ကူပါ။ ျပီးေတာ့တိုင္းျပည္ရဲ႔ ေျမေပၚေျမေအာက္သယံဇာတေတြ ဘယ္ေလာက္ပဲၾကြယ္၀ေနပါေစ မင္းက်င့္တရားနဲ႔မညီတဲ့အစိုးရ၊ သီလသမာဓိ မရိွတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြလက္ထက္မွာ ျပည္သူေတြ အျပည့္အ၀ခံစားရမွာမဟုတ္ပါဘူး။ဒီေန႔တိုင္းျပည္ရဲ႔ အေထြေထြအၾကပ္အတည္းအားလံုးဟာ သီလသမာဓိပ်က္ယြင္းျပီး၊ ကိုယ္ခ်င္းစာ၊ညွာတာမႈတရား၊ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာနဲ႔ ျဗဟၼစုိရ္တရား ကင္းေ၀းေနမႈကလည္း အေျခခံေနတာကို သတိျပဳမိေစလိုပါတယ္။

အိႏိၵယနိုင္ငံအမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္ၾကီးမဟတၱမ ဂႏီၵၾကီးက.. “မိမိကိုယ္တိုင္သီလသမာဓိေဆာက္တည္ျပီး ေမတၱာတရားရဲ႔ျငိမ္းေအးမႈကိုခံစားသိရိွနိုင္မွ ေကာင္းမြန္တိုးတက္တဲ့ လူ႔အဖဲြ႔အစည္းနဲ႔ ျငိမ္းခ်မ္းမႈကို တည္ေဆာက္နိုင္မွာျဖစ္တယ္” လို႔မိန္႔မွာခဲ့ဖူးပါတယ္။


အေၾကာက္တရားနဲ႔ သံသယ

အနွစ္၅၀ေက်ာ္အာဏာရွင္စနစ္ထဲက ျမန္မာျပည္သူေတြ ရလိုက္တဲ့ အေမြတခုကေတာ့ သံသယနဲ႔ အေၾကာက္တရားပဲျဖစ္ပါတယ္။ ပြင့္လင္းျမင္သာမႈမရိွတဲ့ စနစ္တခုကို နွစ္ကာလမ်ားစြာ က်င့္သံုးရာက ရလာတဲ့ ဘိုးဘြားပိုင္အေမြလို႔ပဲရိသဲ့သဲ့ဆိုရမယ္ထင္ပါတယ္။ အာဏာရွင္ေတြကိုတိုင္လည္း အဲဒီအေမြဆိုင္နွစ္ခုကို သိမ္းဆည္းထား ပါတယ္။ယူလည္းယူ၊ ေပးလည္းေပးခဲ့သူပါ။ သံသယနဲ႔ အေၾကာက္တရားေတြ မ်ိဳးေစ့ခ်ေပးတဲ့ အဲဒီစနစ္ဆိုးကေန မယံုၾကည္မႈ၊ အထင္ၾကီးမႈ၊ အထင္ေသးမႈ၊အားကိုးရွာမႈ၊ မနာလိုမႈ၊ အသာစီးရလိုမႈ၊ ရန္လိုမႈ၊ လံုျခံဳစိတ္ခ်လိုမႈ၊ အျမီးက်က္အျမီးစား၊ေခါင္းက်က္ေခါင္းစား စိတ္ ေတြနဲ႔တျခားအေၾကာင္းမ်ားစြာျဖစ္ေပၚလာပါတယ္။ ျမန္မာ့ လူ႔အဖဲြ႔အစည္းတခုလံုးအစည္းေျပခဲ့ရတယ္။ အတိုက္အခံနဲ႔ အစိုးရထဲသာမက ျမန္မာေတြနဲ႔ဖဲြ႔စည္းထားတဲ့ လူမႈဆက္ဆံေရး နယ္ပယ္တိုင္းမွာ မညီမညြတ္မႈ၊ မလိုမုန္းထားမႈ၊ ကိုယ္က်င့္တရား ယိုယြင္းမႈေတြျမင္ရၾကားရပါတယ္။အုပ္ခ်ဳပ္ေရးနယ္ပယ္မွာလည္း အေၾကာက္တရားနဲ႔သံသယေတြၾကီးစိုးသလို အဲဒီ အေၾကာက္တရားနဲ႔ သံသယကလည္းမိမိတို႔ၾသဇာတည္ျမဲေရးဗ်ဴဟာလက္နက္တစ္ပါးျဖစ္ေနပါတယ္။ ဒီလိုနည္းပရိယာယ္နဲ႔ပဲ အုပ္ခ်ဳပ္လာပါတယ္။ဒီကေန႔အထိ ပြင့္လင္းျမင္သာတဲ့ အစိုးရတရပ္အသြင္မေဆာင္ပဲ သံသယၾကီးစိုးတဲ့ လူ႔အဖဲြ႔အစည္းထဲမွာအေၾကာက္တရားကို တံခြန္ထူထားပါတယ္။


လူ႔အဖဲြ႔အစည္းရဲ႔ မဆုတ္ယုတ္ေၾကာင္းတရား(၇)ပါး


ငယ္ငယ္ကဖတ္ခဲ့ဖူးတဲ့ ဆရာၾကီးပါရဂူရဲ႔ (ေ၀သာလီလို႔ထင္ပါတယ္) ၀တၱဳထဲက အခန္းတခန္းကို ဒီကေန႔ထိစဲြစဲြျမဲျမဲမွတ္မိေနပါတယ္။ မာဂဓျပည္ကိုအုပ္စိုးတဲ့အဇာတသတ္ဟာ အမ်ားဆႏၵ၊ ဃန အုပ္ခ်ဳပ္မႈ စနစ္( ဒီမိုကေရစီ) နဲ႔အုပ္ခ်ဳပ္လို႔ျငိမ္းခ်မ္းျပီး ညီညြတ္တဲ့ ေ၀သာလီျပည္ကို မိမိၾသဇာထိပါးမွာစိုးရိမ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေ၀သာလီျပည္ကိုအနိုင္ရလိုတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေ၀သာလီရဲ႔ ညီညြတ္မႈကို (ဘုရားရွင္ကိုယ္တိုင္က ခ်ီးက်ဴးေနတာမို႔)မလြန္ဆန္နိုင္ဘူး။ ဒီေတာ့ သူ႔ရဲ႔ ပညာရိွအမတ္ ၀ႆကာရ ကိုအၾကံေတာင္းတယ္။ ၀ႆကာရ အမတ္ၾကီးကလည္းမၾကံတတ္ေတာ့ ဗုဒၵဘုရားရွင္ဆီ သြားတယ္။ ျပီးေတာ့ ေ၀သာလီျပည္သားေတြ ညီညြတ္ရတဲ့ အေၾကာင္း ကိုေလွ်ာက္ထားေမးျမန္းတယ္။ ဗုဒၵဘုရားရွင္က ၀ႆကာရဟာ သူ႔ဆီ ေကာင္းေသာအၾကံနဲ႔လာတာမဟုတ္မွန္းရိပ္စားမိေပမယ့္တရားမွန္ကိုေလွ်ာက္ထားတာမို႔ အပရိဟာနိယတရား(၇)ပါးကိုေဟာျပခဲ့တယ္။

ေခတ္စကားနဲ႔ အနွစ္ခ်ဳပ္ေျပာရမယ္ဆို- ၁။ အျမဲမျပတ္စည္းေ၀း တိုင္ပင္ျခင္း၊ ၂။ အလုပ္ကိုညီညီညာညာလုပ္ျခင္း၊ ၃။ ျမင္သာခိုင္မာသည့္ ဥပေဒရိွျခင္း၊ ၄။ ၾကီးသူကိုရိုေသေလးစားျခင္း၊ ၅။ အမ်ိဳးသမီးမ်ားကို မေစာ္ကားျခင္း၊ ၆။ ရိုးရာကိုးကြယ္ပသမႈကို မေစာ္ကားျခင္း၊ ၇။ ပညာရွင္၊ သူေတာ္ေကာင္းမ်ားကိုဖိတ္ေခၚျခင္းနွင့္ နိုင္ငံတြင္းရိွပညာရိွ သူေတာ္ေကာင္းမ်ားကို ေပ်ာ္ရႊင္ေအာင္ထားျခင္း တို႔ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီတရားေတြနဲ႔ျပည့္စံုလို႔ေ၀သာလီညီညြတ္လွပေနတယ္ေပါ့..။

၀ႆကာရအမတ္ၾကီးလည္း ေက်နပ္စြာျပန္သြားတယ္။ သူက ေကာက္က်စ္တဲ့ အမတ္ပီပီ ဘုရားေဟာၾကားခ်က္ ျဖစ္တဲ့
ေျဗာင္းျပန္လွန္ျပီး မဆုတ္ယုတ္ျခင္းတရားကေန ဆုတ္ယုတ္မႈတရား အျဖစ္နည္းဗ်ဴဟာထုတ္ျပီးေ၀သာလီျပည္သူေတြ ေသြးကဲြေအာင္ၾကံစည္ခဲ့တယ္။

မွတ္မိသေလာက္ ပထမဆံုးအခ်က္နဲ႔ ဒုတိယအခ်က္္ျဖစ္တဲ့ အျမဲမျပတ္ တိုင္ပင္စည္းေ၀းျခင္း( ဒိုင္ယာေလာ့ခ္ ေခၚ ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြး အေျဖရွာမႈ)နဲ႔ ၂ အခ်က္ျဖစ္တဲ့အလုပ္ကိုညီညီညာညာလုပ္ျခင္း ဆိုတဲ့အခ်က္ ၂ခ်က္ကို အထမေျမာက္ေအာင္ အားထုတ္ေပးလိုက္တာပဲျဖစ္တယ္။ တနည္းေျပာရရင္ ၁။ ဒိုင္ယာေလာ့ခ္ကိုျငင္းပယ္ေစျပီး၊၂။ အစုအစည္းေတြတကဲြတျပားျဖစ္ေအာင္လုပ္လိုက္တာပါ။

အိမ္ထဲမွာ ေျမြ၀င္သြားျပီ

၀ႆကာရအမတ္က မာဂဓသား တပ္စုတစ္စုကို ေ၀သာလီကို လႊတ္လိုက္တယ္၊
တေယာက္က အရူးပံုစံနဲ႔ ညေနမိုးခ်ဳပ္တိုင္း ေ၀သာလီျမိဳ႔လည္လမ္းမွာ
“ အိမ္ထဲကိုေျမြ၀င္ေနတယ္၊ အိမ္ထဲကို ေျမြ၀င္ေနတယ္” လို႔ဟစ္တယ္။ ေ၀သာလီသားေတြက အရူးတေယာက္လို႔ျမင္ျပီး အစပိုင္းေတာ့ အမွတ္တမဲ့ပဲ။ တခ်ိန္တည္းမွာပဲတခါမွာမျဖစ္ဘူးတဲ့ ရန္ပဲြေတြ၊ လုယက္မႈေတြကို တျခားမာဂဓသား သူလွ်ိဳတပ္သားေတြက တေနရာစီမွာဖန္တီးတယ္ ။
ေနာက္ေန႔ေတြမွာ သူရူးက စကားလံုးနည္းနည္း ေျပာင္းေအာ္တယ္၊
“ အိမ္ထဲကို ေျမြ၀င္သြားျပီ၊အိမ္ထဲကို ေျမြ၀င္သြားျပီ”

လူေတာ္ေတာ္မ်ားက တိုက္ဆိုင္မႈလို႔မထင္ေတာ့ဘူး။ အခုတေလာ လုယက္မႈေတြျဖစ္ေနတာ၊အရက္ဆိုင္က ရန္ပဲြေတြ၊ လူသတ္မႈ သတင္းေတြက အရင္တၾကိမ္တခါမွမၾကားဖူးတာေတြခ်ည္းပဲ။
“ ေျမြ၀င္သြားျပီသတိထားၾက၊ ေျမြ၀င္သြားျပီ၊ သတိထားၾက။”

သူရူးရဲ႔အတိတ္စိမ္းေတြဟာေ၀သာလီျပည္သူေတြအတြက္မေကာင္းဆိုး၀ါးအသံလိုျဖစ္လာတယ္။မၾကာမီရက္ပိုင္းမွာ သူရူးအသံ မၾကားရေတာ့သလို၊ လူလည္း ေပ်ာက္ျခင္းမလွေပ်ာက္သြားတယ္။ေ၀သာလီျပည္သူေတြလည္း စိတ္၀မ္းေတြကဲြကုန္တယ္၊ ခရီးသြားရလည္း မလံုျခံဳေတာ့ဘူး၊တေယာက္နဲ႔ တေယာက္လည္း မယံုေတာ့ဘူး။ လူသတ္မႈေတြခနခန၊ အုပ္စုလိုက္ တိုက္ခိုက္ သတ္ျဖတ္မႈေတြ မၾကာမၾကာ။ လူတခ်ိဳ႔ေ၀းရာကို ေျပာင္းေရႊ႔ကုန္တယ္။ အရင္က အစဥ္အလာရိွျပီး စည္းလံုး ခိုင္မာတဲ့ေ၀သာလီလည္းပ်က္ေတာ့တာပဲ။

ဒီကေန႔ ျမန္မာ့နိုင္ငံေရးေလာကမွာ ရႈတ္ေထြးေပြလီျပီး ဥာဏ္နီဥာဏ္နက္ေတြ လိႈ႔၀ွက္နက္နဲမႈေတြနဲ႔ျပည့္နွက္ေနတဲ့မရိုးမသား လႈပ္ရွားမႈေတြ ေတြ႔ေနရတယ္။ သံသယေတြ၊ အေၾကာက္တရားေတြနဲ႔
ေဘးထြက္ဆိုးက်ိဳး အေျမာက္အမ်ားေတာထေနတယ္။ တိုင္းခ်စ္ျပည္ခ်စ္စိတ္နဲ႔ စိတ္ေကာင္းေစတနာေကာင္းထား လုပ္ခ်င္သူ၊ လုပ္လိုသူေတြအမ်ားအျပားရိွေပမယ့္ အဟန္႔အတားအေနွာက္အယွက္
ေတြၾကံဳေနရတယ္။ အိမ္နီးခ်င္း အာရွနိုင္ငံေတြၾကံဳေတြ႔ေက်ာ္လႊားနိုင္ခဲ့ျပီး
ျပႆနာအေျမာက္အျမားျမန္မာျပည္မွာၾကြင္းက်န္ဆဲ၊ မေျဖရွင္းဘဲ က်န္ရိွဆဲပါ။ အရာရာေနာက္က်ေနတဲ့ နိုင္ငံမွာ စိတ္ဓာတ္ေရးရာ ယဥ္ေက်းမႈေနာက္က်ျခင္းဟာ အေနာက္က်ဆံုးေနာက္က် က်န္ခဲ့မႈသာျဖစ္ပါတယ္။


ကိုညိဳ( ေအာ္စလို)